yağmur altında öylece durmak

bir eylül akşam üzeriyse, hava ılık ve sahiller boşsa, siz de yağmuru denizde belinize kadar ayakta durmuş bekliyorsanız; teslimiyettir. omuzlarınıza düşen sanki yağmur değil kendi gözyaşınızdır. (bkz: yağmur altında sevgiliyi elinizde kağıt bardakda kahve ile beklemek)

uzun süredir yanaklarınızı ıslatan tek şeyin o (yağmur) olduğunu fark ettiğinizde kendini sevdirir.bu da bu farkındalığın eyleme dönüşmüş halidir.

kadınlar için çok da sıradışı bir durum oluşturmaz. (bkz: ıslanmak) edit: ulan yine ince espri yapıyorum he beni orospu beni

en son yağmur altında durup, hazır ol konumunda gözlerim de kapanık bekliyordum veledin teki yanağıma hafifçe vurarak "kendine gel sen bu değilsin" demişti. o gün bugündür yapmıyorum. (bkz: kırılmadık kemik bırakılmadı)

zenginlerin tribi

hayata dair umutlarımın tükendiğini düşünürken yağmurun altında saatlerce beklemişim. daha önceleri saç uçlarıma kadar kırıldığım gibi şimdi de saç uçlarıma kadar ıslanmışım. ikisinin de ortak noktası; ben farkına varmadan olmaları. beklemek acı veriyor artık, yürümeliyim.kaybolmak istiyorum, bu şehrin dar sokaklarında. kendime dair her şeyi bir şekilde unutmuş, yürürken. ah ne kadar da kalabalık bu yalnızlık.

çok yaptım, çok da hasta oldum. pişman miyim asla , yine olsa yine yaparım.

terapi gibi terapi.

1 kere yaptım öyle güzel ıslanmışım ki üstümdeki bütün çamaşırları sıkıp kuruttum sonrası da hastalık...

Bir teslimiyet olgusu. Bazen içinizdeki bütün kötülüklerin, bütün sıkıntıların o su ile akıp gideceğini hissedersiniz ve yağmurun altında arınırcasına gökyüzüne bakadurursunuz. Kısa süreli işe yarasa da bir süre sonra arındığınız hisler sizi geri bulur.

Şu an yapmak isterdim, ek olarak ağlamak ve haykırmak…

biraz yağmur kimseyi incitmez diyerek yaptığım hareket. bu yüzden şemsiye taşımayı sevmem.

O an düşündüğün bütün şeylerden seni arındırıyormuş gibi hissettiren bir eylem

Eve döndüğünde annenden terlik yemek ???